Ayaklarda kalur sünbül o zülf-i nîm-tâbâsâ
Saçuñla bahs iderse başa çıkmaz müşg-i nâbâsâ

Hevâñ içre ezel bir sadme urdı sarsar-ı âhum
Döner dûlâb-ı çarh ol dem bu demdür âsiyâbâsâ

Derûnuñ pür-ma’ârif hem-nişînüñ merd-i ‘ârif kıl
Açılma ey yüzi gül şahs-ı nâ-dâna kitâbâsâ

Kemânçe şekline girdüm elinde mutrib-i ‘aşkuñ
Keş-â-keşden halâs olmaz dahı sînem rebâbâsâ

Zer-efşân ol kef-i ihsân ile seyr eyle ‘âlemde
Cihân-gerd ü cevân-merd-i cihân ol âfitâbâsâ

Yüzüm üzre kadem basmaz cefâ vü cevrden geçmez
olında kıldugumdan n’oldı ben cismüm türâbâsâ

Tutarken câmı nâşî gelse tâc ü günbedAltında
Mey-i gül-rengi pinhân eyle ey sûfî habâbâsâ

Hasûduñ dürd-i derdin çekme ey Bâkî bu bezm içre
Nedîmüñ yâr-ı hoş-meşreb gerek câm-ı şarâbâsâ